หน้า2

แบบแผนการดำรงชีวิต  ขนบธรรมเนียมประเพณี  วัฒนธรรมของชุมชนและสังคม ก็เป็นแหล่งความรู้อีกแหล่งหนึ่ง  เพราะจะช่วยเพราะจะช่วยให้คนได้รับประสบการณ์ ได้เห็นแบบอย่างในการประพฤติปฏิบัติตน  การอยู่ร่วมกับผู้อื่น  การกระทบสิ่งที่สังคมยอมรับ  ขนบธรรมเนียมประเพณี  ความเชื่อของสังคม นับเป็นสิ่งที่บุคคลต้องการเรียนรู้และยึดถือเป็นแบบอย่าง

เมื่อย่างเข้าสู่วัยที่มีคู่ครอง (ตามช่วงพัฒนาการชีวิตในเชิงจิตวิทยา) บุคคลจะต้องเรียนรู้ที่จะต้องปรับตัวให้เข้ากับชีวิตครอบครัว  การสร้างครอบครัว  การดำเนินบทบาทของสามีหรือภรรยา  เมื่อมีบุตร บุคคลก็ต้องเรียนรู้ที่จะให้การอบรมเลี้ยงดูบุตร  เรียนรู้ที่จะดำเนินบทบาทเป็นพ่อแม่ผู้ปกครองที่จะต้องรับผิดชอบดูแลบุตรหลานในด้านความประพฤติและการให้การศึกษาฝึกอบรม

เมื่อย่างเข้าสู่วัยสูงอายุ  บุคคลก็ต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัวให้สามารถดำเนินชีวิตในวัยสูงอายุได้อย่างเหมาะสม  โดยต้อง  โดยต้องเรียนรู้เพื่อปรับตัวในหลายด้าน  ด้านสุขภาพ  ต้องเรียนรู้วิธีการที่จะดูแลรักษาสุขภาพในขณะที่ร่างกายเสื่อมโทรมลง  การพักผ่อน  การทำงานอดิเรกที่เหมาะสม ต้องเรียนรู้ที่จะดำเนินชีวิตในสภาพเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลงไป      ด้านสังคม  จากที่เคยมีอำนาจหน้าที่ในการงาน  มีเพื่อนฝูงผู้ร่วมงานมากมาย  กลับต้องมาอยู่กับสังคมภายในครอบครัว  ภายในชุมชน  ผู้สูงอายุต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัวและปรับสภาพจิตใจไม่ให้ท้อแท้  เหงาหงอย  จากความเปลี่ยนแปลงของสภาวะที่เคยเป็นอยู่

เมื่อพิจารณาพัฒนาการแต่ละช่วงชีวิต  จะพบว่าบุคคลจะต้องเรียนรู้อยู่เสมอตั้งแต่ออกจากครรภ์มารดาจนสิ้นอายุขัย  เพียงแต่ว่าบุคคลอาจจะไม่รู้หรือไม่ได้ตระหนักว่าได้เกิดการเรียนรู้ขึ้นตลอดในทุกช่วงชีวิต  เพราะบุคคลส่วนใหญ่มีความเข้าใจว่า  การเรียนรู้หรือการศึกษาก็คือการที่บุคคลเข้ารับการศึกษาในโรงเรียนหรือในสถาบันศึกษาเท่านั้น  แต่ที่จริงแล้ว  การศึกษาหรือการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในชีวิตของบุคคลเป็นการศึกษาที่อยู่ในรูปแบบที่ไม่ใช่การศึกษาในโรงเรียนเป็นส่วนใหญ่  การศึกษาในโรงเรียนจะมีอยู่เพียงช่วงวัยเด็กถึงวัยผู้ใหญ่ตอนต้น  ซึ่งเป็นระยะเวลาสั้นๆ เท่านั้น  แต่การศึกษาที่ไม่ใช่รูปแบบของโรงเรียนหรือการศึกษาหลังจากออกโรงเรียนนั้นยาวนานมากเมื่อเทียบกับการศึกษาในโรงเรียน

จากสภาพการณ์ดังกล่าวอาจสรุปได้ว่า  การศึกษาหรือการเรียนรู้เกิดขึ้นพร้อมกับชีวิตและดำเนินไปควบคู่กับการดำเนินชีวิตของบุคคลดังที่  แอปส์  (Apps, 1992)   ได้กล่าวไว้ว่ามนุษย์เรียนรู้ตั้งแต่วินาทีแรกที่เริ่มหายใจและต้องเรียนรู้ต่อเนื่องไปจนวินาทีสุดท้ายของการหายใจ   นั้นก็คือ   การเรียนรู้เกิดขึ้นพร้อมกับชีวิตและดำเนินไปคู่ขนานกับชีวิตหรือมีอยู่ตลอดชีวิตของมนุษย์นั้นเอง